Wednesday 18 April 2012

Tibetaans Boeddhisme

Vandaag gingen we met de klas naar een Tibetaanse tempel in Schoten.
Het Boeddhisme is in mijn ogen een zeer gezonde leer, je kan er niets fout mee doen, en misschien wil ik dit wel een beetje proberen na te streven in mijn verdere leven.
Ik vond vooral de vlaggetjes (waar de wind als een paard over galoppeert, en waar allemaal positieve boodschappen op staan die door deze wind verspreid worden naar de rest van de wereld) inspireerde me. klinkt oppervlakkig. Maar de gedachte dat de wind jouw positieve gedachten verspreid... is dat niet héél erg mooi?



Ik vind dat Boeddhisten trots mogen zijn op zichzelf, ze zijn misschien geen godsdienst, maar wel een levenswijze, en eigenlijk de beste levenswijze die er bestaat.
Eén van de belangrijkste dingen volgens het Boeddhisme is mededogen: alles doen (spontaan) om een andere mens gelukkig te maken. En daarmee bedoelen ze dus ook mensen die je absoluut niet kan zien of ruiken!
Hoedje af hoor, dat zou ik nooit kunnen.

Dat lijden een feit is weten zij maar al te goed, maar gelukkig kennen zij ook de weg om een einde te maken aan dit lijden. Ik zou die weg graag bewandelen, maar ik vrees dat mijn leven en onze maatschappij daar te anders voor is.
Ik ga gewoon proberen mijn best te doen, voor mij is dat goed genoeg.

3 comments:

  1. héél toffe blog trouwens ;-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dankjewel, ik vind het zelf ook leuk om te doen!
      En ik hoop dat ik ooit even ver als jou sta!

      Delete
  2. Je hebt groot gelijk! Ik heb het boeddhisme ook altijd al erg fascinerend en bewonderenswaardig gevonden! En als ik me ooit zou aansluiten bij één specifieke levensbeschouwing, zou het boeddhisme zijn. :-)

    ReplyDelete